Waarom ik geen twee pups uit één nest verkoop
Als fokker draag ik de verantwoordelijkheid om mijn pups de beste start in het leven te geven niet alleen tijdens hun eerste weken bij mij, maar ook in de toekomst bij hun nieuwe baasjes. Daarom kies ik er bewust voor geen twee pups uit één nest aan hetzelfde gezin te verkopen. Dit besluit is niet uit onwil, maar juist uit liefde en zorg voor de pups.
Het klinkt vaak aantrekkelijk: twee broertjes of zusjes samen opvoeden, zodat ze altijd een speelkameraad hebben. In de praktijk blijkt dit echter zelden goed uit te pakken. Wanneer twee pups tegelijk opgroeien, hechten ze zich vaak sterker aan elkaar dan aan hun baas. Ze vormen als het ware hun eigen “roedel” binnen het gezin. Hierdoor leren ze minder goed luisteren, worden ze sneller onzeker zonder elkaar, en kan het opvoeden van beide honden afzonderlijk erg moeilijk worden.
Daarnaast vraagt de opvoeding van één pup al veel tijd, energie en consequentie. Twee pups tegelijk betekent dubbel zoveel werk, maar ook dubbel zoveel uitdagingen: zindelijkheidstraining, socialisatie, grenzen stellen, nachtrust, training en aandacht. In veel gevallen ontstaat er onbedoeld rivaliteit tussen de pups, wat later kan leiden tot spanningen of zelfs vechtgedrag.
Door één pup per gezin te plaatsen, krijgt iedere hond de aandacht, begeleiding en band die hij verdient. Als de eerste hond volwassen en stabiel is, kan een tweede hond later een prachtige aanvulling zijn. Maar eerst mag elke pup zijn eigen tijd krijgen om te groeien, te leren en zijn plek te vinden in het gezin.
Mijn keuze om geen twee pups uit één nest te verkopen, is dus een bewuste keuze voor het welzijn van de hond en voor een fijne, evenwichtige start bij de nieuwe eigenaar.